Menno Bosma - Journalistieke producties
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
maart 2009
Blogoverzicht:
|
Blog18 maart 2009Geestelijk pensioenIs werk soms weer leuk geworden? Ik hoor opeens zo weinig mensen over stoppen... Tot voor kort hoorde ik nog wel eens mensen hardop de hoop uitspreken dat ze snel 'mogen' stoppen met werken. Dat klonk alsof ze gevangen werden gehouden en iedere ochtend met behulp van stroomstoten richting de steengroeve werden gejaagd. Ik stel me voor dat deze mensen de kranten angstig napluizen op nieuws over de verhoging van de AOW-leeftijd. Momenteel hoor ik de 'ik wil zo graag stoppen'-mens niet of nauwelijks meer. Je zou zeggen dat zodra in een recessie het Grote Rituele Werknemer-dumpen begint, dit type de deur platloopt bij personeelszaken. "Fred, laat Jeroen en Els zitten, stuur mij de laan uit!" Wanneer werkinhoud en -sfeer het probleem waren, kan de vertrekker een eigen bedrijf beginnen. Eindelijk inspirerende en creatieve bezigheden zonder dat gehijg in je nek van een chef die zelfhulpboekentaal paart aan Gestapo-methoden. Zelfs wanneer werken an sich het probleem was, biedt bijstandsland Nederland ruime mogelijkheden. Maar je hoort ze dus opeens niet meer. Ik ben zo benieuwd hoe dat komt. Spontaan wellen drie verklaringen bij mij op: a) er heerst tijdens een recessie minder verveling op de werkvloer en het werk wordt dus zelfs voor deze potentiële vroege uitstappers leuker b) het is een gevolg van de wet van de schaarste - er is minder werk, dus een baan is begerenswaardiger c) werkgevers voelden haarfijn aan wie deze geestelijk gepensioneerden waren en hebben ze onder het mom van afspiegeling, lifo, fifo of welk reorganisatiebeginsel dan ook als eersten aan de dijk gezet.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||